Pomiędzy wysokimi górami, w wąskiej dolinie, nad brzegiem szybko płynącej górskiej rzeki Sukil położona jest malownicza wioska Tysiw. Jest to dawna osada, znana w historii jako jedno z miejsc zamieszkania przedstawicieli rycerskiego rodu Sasów, zaproszonych przez króla Daniela w celu ochrony granic i szlaków państwa halickiego.
Cerkiew pod wezwaniem Wprowadzenia do Świątyni Przenajświętszej Bogurodzicy zbudowana została w 1783 roku z belek iglastych. Budowla stoi na kamiennych fundamentach (głazy rzeczne). Cerkiew wzniesiona jest na planie krzyża, ma pięć kopuł, nawa ma kształt kwadratu. Długość świątyni wynosi 18 m, szerokość – 13,4 m. Centralna część świątyni przechodzi stopniowo w ośmiokąt i zwieńczona jest hełmem baniastym. Ikonostas jest trójrzędowy, wykonany z drewna w stylu barokowym, rzeźbiony i częściowo pozłocony. Pierwotnie cerkiew kryta była gontem i oszalowana deskami. W 1930 roku podczas przebudowy dachy świątyni pokryte zostały blachą.
W 1989 roku, gdy cerkiew była remontowana, ikonostas został całkowicie przemalowany.
W latach 1874–1875 w świątyni nabożeństwa były odprawiane przez ks. Ambrożego Kruszelnickiego, będącego ojcem słynnej śpiewaczki operowej S.Kruszelnickiej. W 2002 roku w 50. rocznicę jej śmierci niedaleko świątyni odsłonięte zostało popiersie wybitnej śpiewaczki.
W celu zachowania zabytka architektury w 2002 roku został on przeniesiony na odległość 54 m w kierunku północno-wschodnim na sztuczny nasyp zrobiony z głazów rzecznych i gruzu. Świątynia w żaden sposób nie została uszkodzona.
Obecnie cerkiew należy do Ukraińskiej Cerkwi Prawosławnej Patriarchatu Kijowskiego i pełni swoje funkcje sakralne.
Zabytek architektury o znaczeniu lokalnym.