Według opowiadań miejscowej ludności pierwsza kaplica spalona została przez Tatarów w 1515 roku. W 1545 roku wzniesiona została nowa cerkiew. Gdy przykrywano świątynię
dachem, na jej ścianie wschodniej zrobiony został historyczny napis. Pierwsze udokumentowane wzmianki o świątyni pochodzą z roku 1680 roku. W 1816 roku na miejscu starszej świątyni, zbudowanej jeszcze pod koniec XVII wieku, wzniesiona została nowa cerkiew. W 1827 roku przez mistrza Jurija Stefaniuka dobudowane zostały kruchta i zakrystia. W latach 1958-1977 przez mistrzów ze Lwowa stworzony został ikonostas. W połowie lat osiemdziesiątych XX wieku cerkiew od zewnątrz pokryta została blachą (pokrycie odnowione zostało w 2005 roku). Budynek świątyni jest niewysoki, jednokopułowy, posiada szerokie skrzydła boczne.
Świątynia znajduje się pośrodku cmentarza, położonego w północnej części wsi.
Obecnie cerkiew, która nadal pełni swoje funkcje pierwotne, należy do Kościoła Prawosławnego Ukrainy.