Cerkiew pod wezwaniem Pokrowy (Opieki) Najświętszej Bogurodzicy jest prawdziwą wizytówką rejonu wielkoberezieńskiego oraz zabytkiem bojkowskiej architektury drewnianej. Cerkiew wzniesiona została w roku 1645 we wsi Sianki, rejonu turczańskiego w obwodzie lwowskim, natomiast do wsi Kostryno została ona przeniesiona w 1703 roku. W okresie swego istnienia świątynia nie uległa zasadniczym zmianom i przebudowom, tylko w 1761 roku nad babińcem dobudowano dzwonnicę o konstrukcji szkieletowej, co doprowadziło do naruszenia równowagi mas architektonicznych i nadało świątyni cech charakterystycznych dla stylu łemkowskiego. Długość cerkwi wynosi 15 metrów, szerokość – 7 metrów, wysokość wieży od fundamentu – 14 metrów. Świątynia zbudowana została z belek świerkowych bez użycia ani jednego gwoździa. Wewnątrz zachował się oryginalny ikonostas z 1645 roku, pozłacane kielichy mszalne oraz dwa Ewangelie z 1691 r. i 1871 r. Obecnie Cerkiew pod wezwaniem Pokrowy (Opieki) Najświętszej Bogurodzicy należy do diecezji prawosławnej i znana jest jako Klasztor Kostryński.