Unikatowy zabytek architektury drewnianej. Świątynia została wybudowana w 1784 r., w 1838 r. i 1874 r. rozbudowana i przebudowana. Przechowywano w niej dokumentację cerkiewną z innych świątyń miejskich, począwszy od 1775 roku. W 1903 r. zamiast gontu świątynia została pokryta blachą.
W latach 1878-1882 naprzeciw sanktuarium mieszkał proboszcz cerkwi ks. Teofil Kobryński. Młody kapłan był inicjatorem zorganizowania w Śniatyniu ukraińskiej czytelni mieszczańskiej, która powstała w 1881 roku. Później na bazie czytelni mieszczańskiej powstał oddział Towarzystwa „Proswita”. Jego żoną była znana pisarka i działaczka ruchu kobiet Natalia Kobryńska.
To właśnie T. Kobryński pomyślał o budowie większej cerkwi w mieście – zaczęto ją budować w 1880 r. na miejscu starej kaplicy w centrum Śniatynia. Obecnie jest to świątynia pod wezwaniem Michała Archanioła.
Cerkiew jest na planie krzyża, jednonawowa, dach pokryty ciemnoczerwoną farbą, ściany z otwartych, niemalowanych bali, fundamenty z głazów narzutowych, częściowo z cegły.
W 1990 roku miały miejsce prace konserwatorskie, jednak nie były one wystarczająco intensywne. Obecnie cerkiew jest podniesiona z ziemi o 40 cm, pod nią jest położony fundament, wzmocnione są drewniane konstrukcje, odnowione jest poprzednie malowanie ścian cerkwi i umieszczono nowy ikonostas.