W ХVІІ wieku w miejscu obecnej świątyni była należąca do wsi Dołżka (czasem Dołżska Wola) drewniana cerkiew pw. św. Bazylego Wielkiego. Niedaleko jej znajdował się klasztor, gdzie mnisi przepisywali księgi liturgiczne. Do dziś zachowały się dwie z nich: księga „Dołżańskie cztery Ewangelie” z roku 1596, opisana przez Iwana Frankę w jego artykule pt. „Dołżańskie cztery Ewangelie” oraz księga „Czołgańska Ewangelia wyjaśniająca” z roku 1603. W kronikach cerkiewnych jest także wzmianka o księdze „Triodion postny” (1767 rok) ofiarowanej cerkwi pw. św. Bazylego Wielkiego w 1773 roku przez mecenasa Jana Ostaszewa. Obecnie księga przechowywana jest w funduszach Muzeum Historii Miasta Bolechowa im. Romana Skworija. Wszystkie te informacje świadczą o tym, że w tamtych czasach klasztor oraz cerkiew we wsi Dołżka należały do znanych ośrodków drukarskich.
W wyniku reformy dotyczącej tolerancji religijnej i przeprowadzonej przez cesarza Józefa II pod koniec XVIII wieku klasztor oraz cerkiew zostały zburzone. Nową drewnianą cerkiew wzniesiono w 1870 roku na miejscu starej cerkwi pw. św. Bazylego Wielkiego. Była to świątynia drewniana, dwuzrębowa, jednokopułowa, zbudowana w stylu architektury bojkowskiej. Malowidła ścienne pochodzące z roku budowy świątyni, odnowione zostały podczas renowacji oraz dobudowy, przeprowadzonej w roku 1993. W świątyni przechowywane są trzy ikony: ikona św. Bazylego Wielkiego, ikona św. Mikołaja oraz ikona Zaśnięcia św. Anny, a także list przywilejowy z roku 1924 podarowany cerkwi przez metropolitę Andrzeja Szeptyckiego. Ikonostas wykonany był w stylu baroku.
Od momentu wzniesienia świątyni aż do likwidacji Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego uważano ją za cerkiew filialną cerkwi pw. Świętych Niewiast Niosących Wonności w Bolechowie. W różnych okresach kapłanami w cerkwi byli: Teofil Hornykewycz, Iwan Ozarkewycz, Teodot Jarema, Mychajło Hanuszewski, Wołodymyr Suchyj, Myron Doczyło.
Obecnie cerkiew, która nadal pełni swoje funkcje pierwotne, należy do Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego.
Zabytek architektury o znaczeniu lokalnym.