Jest to drewniana cerkiew, pięciozrębowa, wzniesiona na planie krzyża. Dwa strumienia, które płyną w pobliżu świątyni, mają symboliczną dla chrześcijan nazwę Jordan, a patronem cerkwi jest Jan Chrzciciel.
Miejscowość ta posiada ciekawą legendę, przekazywaną z pokolenia na pokolenie. Opowiada się, że cerkiew zaczęto budować na przeciwległym brzegu rzeki. Jednak przez trzy noce z rzędu niewidzialna siła przenosiła materiały budowlane (przygotowane bale) na drugą stronę czyli tam, gdzie ostatecznie ona została wzniesiona. Wg przekazów, pierwsza cerkiew podmiejska we wsi Pistyń zbudowana została pod górą jeszcze w 1600 roku. W 1750 roku na jej miejscu na koszt gminy wzniesiono kolejną drewnianą cerkiew, którą w 1868 roku zastąpiono nową, również drewnianą.
Świątynię otaczają pozostałości kamiennych murów, wzniesionych kiedyś w celu ochrony cerkwi przed najazdami Tatarów. W pobliżu cerkwi znajdują się dzwonnica z XVIII wieku, dawny cmentarz oraz drewniany most wiszący.
W cerkwi znajduje się obraz św. Barbary, przed którym pomodlić się przyjeżdżają pielgrzymi z Polski. W 1861 roku świątynia uległa przebudowie, a w 1930 roku została ona pokryta blachą. Miejscowi mieszkańcy są zdania, że właśnie w ten sposób udało się uratować świątynię przed zniszczeniem. W czasach radzieckich w budynku świątyni urządzono muzeum ceramiki.
Po odzyskaniu przez Ukrainę niepodległości cerkiew przejęła miejscowa społeczność prawosławna.
Zabytek architektury o znaczeniu krajowym.