Po raz pierwszy informacja o cerkwi w tej wiosce odnotowana została w ilustracjach województwa ruskiego w latach 1564-1565. Dokładnie nie wiadomo, kiedy pierwsza budowla cerkwi została wzniesiona. Z ostatniego wpisu dokonanego przez Joannicjusza Galatowskiego w „Kluczu rozumienia” z 1659 roku wiadomo, że w 1708 roku we wsi istniała cerkiew św. Bazylego Wielkiego. W 1733 roku, zgodnie z napisem na ościeżnicy południowych drzwi prowadzących do babińca starej wiejskiej cerkwi, zbudowana została nowa cerkiew. Prawdopodobnie cerkiew jest starsza i pochodzi co najmniej z XVI wieku, a w 1733 roku została ona przeniesiona w nowej miejsce.
Zasługuje na uwagę nie tylko historia świątyni, lecz także jej architektura. Cerkiew jest jednym z najlepszych przykładów bojkowskiej architektury ludowej. Konstrukcja trójzrębowa wczesnego typu nadaje świątyni wyrafinowanego wyglądu, a dachy namiotowe dodają konstrukcji autentyczności. Zrąb centralny jest znacznie wyższy i szerszy niż dwa boczne, jednak ma on dobrze zachowane proporcje, co sprawia, że świątynia wygląda szczególnie harmonijnie і doskonale. Warto zaznaczyć, że wszystkie trzy krzyże na cerkwi są zupełnie różne i do siebie nie są podobne.
W latach siedemdziesiątych XX wieku cerkiew odrestaurowano, przy tym zachowano oryginalność budowli.
Zabytek architektury o znaczeniu krajowym.