Cerkiew św. Mikołaja często nazywana jest także „Górna” albo „Horisznia”, ponieważ w miejscowości są dwie cerkwie pod wezwaniem tego samego świętego, dlatego mieszkańcy muszą je rozróżniać pod względem położenia geograficznego. Świątynia ta jest jedną z najstarszych drewnianych świątyń na Potyssiu i na Ukrainie również. Jest ona zabytkiem architektury ludowej i życia codziennego XV-XVIII ww. Wg niektórych danych cerkiew została zbudowana w 1428 roku, o czym świadczą dwie drewniane bale z danego roku, stanowiące najstarsze elementy świątyni. Natomiast nadbudowa cerkwi, zdaniem słynnego badacza M.Myrochmana, pochodzi z roku 1699. Drewniana świątynia jest trójdzielna, posiada nawę o różnej szerokości oraz babiniec i graniasty pięciodzielny ołtarz. Do dziś na ścianach babińca zachowały się wąskie, gotyckie okna zakończone ostrołukiem. Dach cerkwi kryty był gontem drewnianym. Wewnątrz świątyni znajduje się pozłocony rzeźbiony ikonostas z XVIII wieku. Cerkiew św. Mikołaja jest jednym z nielicznych obiektów sakralnych, gdzie zachowały się fragmenty malarstwa ściennego, będącego wybitnym dziełem malarstwa ludowego XVII wieku. Szczególnym monumentalizmem odznacza się umieszczona na sklepieniu ikona Matki Bożej „Znak”, wykonana w technice, nawiązującej do tradycji ludowej sztuki zdobniczej.
Świątynia jest unikatowym zabytkiem zakarpackiej szkoły stolarskiej i wraz z obrazami zaliczana jest do najbardziej doskonałych dzieł ukraińskiej sztuki monumentalnej.