Drewniana cerkiew św. Michała jest wyjątkowym przykładem gotyku marmaroskiego XVII-XVIII ww. Jest to świątynia o konstrukcji zrębowej, wykonana z dębowych belek. W zrębie głównym mieszczą się nawa, babiniec i galeria. Wysokość cerkwi wynosi 25 m, długość – 14 m. Fasady boczne danej konstrukcji zrębowej – to połączenie ciosanych belek i wielkich spadów dachów krytych gontem. Galerię zdobią piękne elementy architektoniczne i artystyczne. Ościeżnica udekorowana została „sznurkiem” oraz datą budowy – 1666-1668, a drzwi wejściowe – małymi kwadratowymi okienkami i podwójnymi oknami nawy.
Szczególne miejsce w zespole architektonicznym posiada przepięknie zwieńczenie wieży z arkadami połączonymi kolumienkami oraz czterema małymi iglicami wokół iglicy głównej. Cerkiew św. Michała jest jedną z niewielu cerkwi na Ukrainie, gdzie zachowały się malowidła ścienne, wykonane techniką, która przewidywała najpierw malowanie obrazu na płótnie, a następnie przyklejanie go na ścianie zrębu. Pierwotny ikonostas został rozebrany, jednak zachowały się pojedyncze ikony, które do dziś są ozdobą nawy. Ostatnia renowacja świątyni miała miejsce w 1971 roku. W 1997 roku cerkiew przekazana została wspólnocie greckokatolickiej.
Kiedyś obok cerkwi znajdowała się wysoka drewniana dzwonnica o konstrukcji szkieletowej, która wraz z dzwonami została przeniesiona do cerkwi prawosławnej w 1927 roku.