Cerkiew Zaśnięcia Przenajświętszej Bogurodzicy jest najmniejszą drewnianą cerkwią w obwodzie zakarpackim oraz zabytkiem ukraińskiej architektury ludowej i malarstwa. Znany ukraiński historyk sztuki Hryhorij Łogwyn twierdził, że cerkiew zbudowana została w latach 1655-1656, ponieważ już w 1662 roku dobiegało końca pokrycie jej malowidłami. Świątynia zbudowana została z szerokich belek dębowych, połączonych tzw. zaczepem, bez użycia ani jednego gwoździa, także z desek lipowych oraz zdobiona była rzeźbą w postaci słoneczników. Wysokość dębowych ścian wynosi 224 cm. Cerkiew jest niewielka i ma tylko 14 m długości. Wysokość drzwi wejściowych – 127 cm. Wszystkie dachy i ściany wieży kryte są dębowym gontem. Obok cerkwi znajduje się drewniana, dwupoziomowa dzwonnica o konstrukcji szkieletowej, będąca zabytkiem architektury XVIII wieku. Do dzisiaj w cerkwi częściowo zachowały si malowidła ścienne, wykonane na belkach dębowych. Na początku XIX wieku w świątyni postawiony został nowy ikonostas XVII wieku, co wywarło negatywny wpływ na malowidła ścienne. Architektura, malarstwo i rzeźby cerkwi zaliczane są do najlepszych dzieł zakarpackiej szkoły sztuki ukraińskiej XVII wieku.