Pierwsza cerkiew zbudowana została w roku 1724 kosztem miejscowego proboszcza (najprawdopodobniej był nim ks.Nikorowicz, który założył parafię). Był to niewielki budynek, który po 140 latach istnienia lokalni mieszkańcy postanowili rozebrać i na jego miejscu wznieść nową, większą, obszerną świątynię (historia jej budowy obejmowała lata 1863-1923). Nowa świątynia zbudowana została w klasycznym stylu huculskim, który odzwierciedlał cechy ludowej szkoły drewnianej architektury sakralnej. W lecie 1865 roku odbyło się uroczyste poświęcenie nowej cerkwi ku czci zstąpienia Ducha Świętego. W styczniu 1900 roku odbyło się ponowne poświęcenie cerkwi przez biskupa stanisławowskiego, arcybiskupa Andrzeja Szeptyckiego – przyszłego zwierzchnika Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego – podczas jego kilkudniowej wizyty w górskich wioskach i parafiach dzisiejszego rejonu kosowskiego i rejonu werchowyńskiego.
W 1923 roku świątynia została zniszczona w wyniku pożaru. Po kilku latach dzięki wysiłkom wspólnoty lokalnej wzniesiona została nowa drewniana cerkiew, która tym razem była kryta blachą. Nadzór nad budownictwem świątyni sprawował wtedy znany na Huculszczyźnie Dmytro Buczuk, będący autorem ponad 30 innych cerkwi.
Obecnie cerkiew, która nadal pełni swoje funkcje pierwotne, należy do Kościoła Prawosławnego Ukrainy.
Zabytek architektury o znaczeniu krajowym.